ويژه اهالي کسب و کار
به عنوان يک فرد شاغل، چقدر در پاسخ به سوال‌هاي ساده و مستقيم مهارت داريد؟ تست ساده پنج موردي زير را انجام دهيد.
نويسنده: لورا برگ
مترجم: فاطمه صابري
1. يک سرمايه‌گذار از شما مي‌پرسد، هزينه خدمات جديد چقدر است؟ شما:
الف) شما در مورد چگونگي رسيدن به قيمت کنوني با کمک تيم قيمت‌گذاري توضيح مي‌دهيد.
ب) ليستي از قيمت‌ها را به او نشان مي‌دهيد.
2. همسر شما درباره زمان رسيدن به خانه، از شما سوال مي‌کند،مي‌گوييد:
الف) ساعت چهار جلسه دارم. گاهي بحث جلسه طولاني ميشه. همکارا اينقدر پرچونگي مي‌کنند که تو راه برگشت به ترافيک برمي‌خورم.
ب) حدود ساعت 6. با يه ربع پس و پيش.
3. همکار شما مي‌پرسد: مي‌توني در جلسه ساعت 1 حاضر باشي. شما جواب مي‌دهيد:
الف) امروز با رييس قرار نهار دارم.
ب) ساعت 1 نه ولي ساعت 1ونيم مي‌تونم جلسه باشم.
4. يک مشتري از شما برند خاصي را مي‌خواهد و شما آن را موجود نداريد. چه مي‌گوييد؟
الف) قبلا داشتيم ولي ديگه از اون توليدکننده نمي‌خريم.
ب) نه. متاسفم. ولي اين برند بهتر از اون هست.
5. يک گزارشگر محلي از شما مي‌پرسد، سالگرد وقايع مهم زندگي‌تون رو کجا برگزار مي‌کنيد؟ شما:
الف) براي او توضيح مي‌دهيد که سه سال گذشته در سالن الف برگزار مي‌کرديد ولي چون مهمان زيادي داشتيد تصميم گرفته‌ايد که جاي بزرگتري (سالن ب) را اجاره نماييد.
ب) سالن ب
اگر همه پاسخ‌هاي شما الف است، شما اصلا مهارت پاسخ‌دهي صريح را نداريد. بايد بدانيد که توضيح زيادي علاوه بر اذيت طرف مقابل،وقت او را نيز هدر مي‌دهد. بايد بدانيد شما در ارايه پاسخ مستقيم واقعا مشکل داريد. اگر افراد از شما توضيح بخواهند، قاعدتا سوال را طوري مطرح مي‌کنند که جوابي بيش از يک يا دو کلمه نياز داشته باشد. پرسيدن اين سوال‌ها نشانه آنست که پرسشگر وقت و حوصله جواب بلند را ندارد. جواب بلند و بي‌ربط شما اين پيام را در بر دارد که شما چيزي را پنهان مي‌کنيد يا شايد حتي دروغ مي‌گوييد. اگر فکر مي‌کنيد قيمت اجناس شما کمي بالاست سعي کنيد براي مشتري دليل آن را توضيح دهيد. اگر نگران اين باشيد که همسرتان از ديرکردن شما عصبي مي‌شود، بهانه‌تراشي مي‌کنيد تا ديرکردن خود را موجه جلوه دهيد. اگر مايل به شرکت در جلسه ساعت 1 نيستيد، عنوان مي‌کنيد که قبلا توسط شخص ديگري دعوت شده‌ايد. طفره رفتن از جواب مستقيم نشانه پنهان‌کاري يا عدم صداقت شماست. با اين کار شما به سوال طرف مقابل پاسخ نمي‌دهيد بلکه به نکاتي اشاره مي‌کنيد که سعي در پنهان‌کردن آنها داريد. شايد فکر مي‌کنيد سر آنها را شيره ماليده‌ايد ولي آنها مي‌فهمند که سعي در پنهان‌کاري داريد. با مستقيم‌گويي به مشتري خود احترام مي‌گذاريد.
دليل دوم اين نوع پاسخگويي اينست که عميقا احساس ناامني مي‌کنيد. به عبارت دقيق‌تر سوالات مستقيم شما را به دشواري مي‌کشانند. قبل از پاسخگويي،شما به اعتبار، محاسبات و زمينه کاري خود فکر مي‌کنيد و پاسخ را به روابط، فعاليت‌ها و اقدامات کاري خود مي‌کشانيد. پرسشگر اصلا نمي‌خواهد بداند شما چقدر باهوش، مهم يا موفق هستيد. بلکه به دنبال يک جواب ساده، کوتاه و درست است. حتي ترجيح مي‌دهد شما به جاي روده‌درازي بگوييد <نمي‌دانم>. ولي براي اغلب ما پاسخ نمي‌دانم ترسناک است. وقتي شما در حال پرگويي و محاسبه براي طرف مقابل هستيد، نوعي حس ناامني را به او انتقال مي‌دهيد. بدانيد که اين حس ناخوشايند است. اگر ديگران توضيح بيشتري بخواهند، از شما سوالات بيشتري مي‌پرسند.
دليل سوم اينست که شما فکر مي‌کنيد جنس مخالف نياز به توضيح بيشتري دارد. اغلب مردان بر اين باورند که خانم‌ها نياز به اطلاعات بيشتري دارند يا منظورشان از اين سوال چيز ديگري است. پس سوالي را پاسخ مي‌دهند که فکر مي‌کنند منظور آنها بوده است. با اين نوع پاسخ‌دادن خود را مهم‌تر و داناتر جلوه مي‌دهند. از نمي‌دانم گفتن اجتناب مي‌کنند و مي‌ترسند اين کلمه آنها را نادان جلوه دهد. بايد بدانيد خانم‌ها وقتي توضيحات اضافه شما را با رعايت ادب گوش مي‌دهند در ذهن خود شما را به مزخرف گويي متهم مي‌کنند. البته اين مشکل شماست نه آنها. شما با اين کار مي‌خواهيد اعتماد بيشتري را جلب کنيد ولي بيشتر موجب نفرت آنها مي‌شويد.
درباره این سایت